Schronisko pod Tunelem Wielkim

Schronisko pod Tunelem Wielkim to stanowisko jaskiniowe położone na terenie Ojcowskiego Parku Narodowego. Znajduje się ono na wschodnim stoku Wąwozu Koziarnia uchodzącego do Doliny Sąspowskiej. To niewielkie schronisko skalne ma formę wąskiego korytarza o długości kilku metrów. Otwór wejściowy zasłaniają, obecnie częściowo osunięte, bloki skalne. Stanowisko znajduje się w obrębie Skał Szlachcicowych w bezpośrednim sąsiedztwie innych stanowisk jaskiniowych. Na tej samej wysokości, po drugiej strony skały znajduje się otwór wejściowy do Schroniska nad jaskinią Niedostępną (patrz Schronisko nad jaskinią Niedostępną), z którym jest ono połączone systemem wąskich szczelin skalnych. Ponad oboma schroniskami, niemal u szczytu ściany skalnej znajduje się jaskinia Tunel Wielki (patrz jaskinia Tunel Wielki), zaś poniżej nich, w pionowej skale wznoszącej się nad wąwozem widoczny jest otwór jaskini Niedostępnej.

 

Badania na tym stanowisku prowadzono w 1968r. w ramach projektu rozpoznania osadnictwa jaskiniowego w obrębie Doliny  Sąspowskiej.

Badania na stanowisku miały charakter sondażowy i ich celem było określenie głębokości namuliska oraz sprawdzenie, czy występują w nim zabytki archeologiczne.  W niewielkich rozmiarów wykopie sondażowym, ulokowanym niedaleko wejścia, namulisko miało miąższość niemal 200cm. Natrafiono w nim na nieliczne fragmenty naczyń glinianych, zabytków krzemiennych i kości zwierzęcych. Zabytki są świadectwem odwiedzania stanowiska przez grupy ludności neolitycznej. Stanowisko było także wykorzystywane w epoce brązu, o czym świadczy fragment płaskiego placka glinianego, który można przypisać ludności kultury łużyckiej znanej m.in. z takich stanowisk jak Biskupin. Tego typu płaskie formy gliniane w kształcie dysku kładzione na kamieniach nad ogniskiem służyły do wypieku m.in. podpłomyków.