Schronisko nad jaskinią Niedostępną

Schronisko nad jaskinią Niedostępną to stanowisko jaskiniowe położone na terenie Ojcowskiego Parku Narodowego. Stanowisko znajduje się na wschodnim stoku Wąwozu Koziarnia uchodzącego do Doliny Sąspowskiej. Stanowisko leży w obrębie Skał Szlachcicowych w bezpośrednim sąsiedztwie innych stanowisk jaskiniowych takich jak jaskinia Tunel Wielki, jaskinia Niedostępna, czy Schronisko pod Tunelem Wielkim. Za obszernym otworem wejściowym o ekspozycji zachodniej znajduje się krótki, ale obszerny korytarzyk jaskini, który w dalszych partiach zwęża się i w formie szczelin skalnych łączy się z położonym kilkanaście metrów dalej na tym samym poziomie Schroniskiem pod Tunelem Wielkim (patrz Schronisko pod Tunelem Wielkim).

W trakcie trwających latach 1968-1969 badań wykopaliskowych całkowicie wyeksplorowano osady tego stanowiska natrafiając przy tym na niespodziewanie dużej miąższości warstwy namuliska zawierające sięgające 250cm. Warstwy te rozdzielały się na położone niżej poziomy lessu, który należy wiązać z okresem końca Plejstocenu, czyli około 20-15 tysięcy lat temu i leżące wyżej warstwy humusu, związane z okresem Holocenu. Zarówno w warstwie lessu, jak i w warstwie humusu odkryto ślady paleniska i liczne skoncentrowane wokół nich zabytki. Dolnemu palenisku towarzyszyły liczne zabytki krzemienne, świadczące o pobycie na stanowisku łowców z okresu schyłku paleolitu. Wokół górnego paleniska natrafiono zarówno na zabytki krzemienne, jak i fragmenty naczyń glinianych. Zabytki te stanowią ślady obozowiska z okresu neolitu.

Niewielkie rozmiary stanowiska sprawiły, iż układ obozowisk była za każdym razem taki sam. Oba paleniska rozpalono w tym samym miejscu po środku schroniska. Skład zabytków wskazuje na to, iż w obu przypadkach mamy do czynienia z krótkoterminowym pobytem niewielkiej grupy ludzi. Stanowisko służyło zatem jako krótkotrwałe obozowisko. Jego wybór mógł być motywowany bardzo dobrym widokiem na leżący w dole wąwóz.